Henryk Baranowski
(1932 Starogard Gdański – 2005 Gdynia)
1/ (ur. 1932 w Starogardzie Gdańskim, zm. 2005) − polski malarz marynista, marynarz, komandor marynarki wojennej. Uprawiał głównie malarstwo marynistyczne, znany jest również z pejzaży Kaszub. Szczególnie upodobał sobie tematy morza i Gdyni. Najczęściej posługiwał się akwarelą, z technik graficznych linorytem.
Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Sopocie (1951 - data przyjęcia) (obecnie Akademia Sztuk Pięknych w Gdańsku). W 1971 otrzymał stopień oficerski. W 1977 przebywał kilka miesięcy jako obserwator ONZ na Bliskim wschodzie. Brał udział w 74 wystawach ogólnopolskich, zagranicznych i 40 indywidualnych. Prace artysty znajdują się w muzeach i zbiorach prywatnych w kraju i zagranicą. Jest laureatem nagrody Ministra Kultury i Sztuki, wielokrotnie Ministra Obrony Narodowej. Laureat licznych nagród, medali, dyplomów i wyróżnień.
Pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kwatera 4-8-10)
2/ Studiował w PWSS P w Sopocie u J. Studnickiego i J. Wodyńskiego. Należał do ZPAMiG. Odbył wiele podróży artystycznych, głównie do krajów europejskich, ale także do Afryki i na Bliski Wschód. Brał udział w licznych wystawach zarówno krajowych, jak i zagranicznych. Miał 40 pokazów indywidualnych. Był laureatem wielu nagród. Prace artysty znajdują się w muzeach i kolekcjach prywatnych w Polsce i poza jej granicami. Uprawiał malarstwo i grafikę. Dominującym wątkiem twórczości Baranowskiego jest marynistyka. Malował ponadto pejzaże, często kaszubskie, widoki odwiedzanych licznie miast, sceny obrazujące życie ich mieszkańców, także portrety i kwiaty. Twórczość artysty jest różnorodna tak pod względem tematyki, jak i techniki: stosował olej, akwarelę, gwasz oraz pastel.
